استقرار ایرانزمین در میان دو صفحه اروپا- آسیا و عربستان، تجربه زلزلههای شدید در طول تاریخ، وقوع زلزلههای شدید در دهههای اخیر و خسارتهای انسانی- اجتماعی و اقتصادی ناشی از آنها بیانگر لرزهخیزی زیاد و آسیبپذیری شدید کشور در برابر زلزله است. بیش از 130 زلزله نیرومند در قرن بیستم در ایران رخ داده است که زیانهای اجتماعی و اقتصادی فراوانی بر جا گذاشته و نشانگر لرزهخیزی و آسیبپذیری این کشور است. متأسفانه در پی بعضی از این حوادث طبیعی ناگوار اسناد و بناهای بسیار با ارزش تاریخ فرهنگ باستانی ایرانی نیز با خاک یکسان شده است. تمامی حقایق فوق حاکی از لزوم تمرکز بر روی یافتن راهحلی برای جلوگیری و کاهش این اثرات میباشد.
با توجه به آسیبپذیری و واقعیت لرزهخیز بودن کشور، بر اساس پيشنهاد سازمان يونسکو و تصويب دولت، مؤسسه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسي زلزله با مجوز شوراي گسترش آموزش عالي در آذرماه ۱۳۶۸ تأسيس شد. اين مؤسسه در پاييز ۱۳۷۸ بر اساس مصوبه چهارصد و هشتمين جلسه شوراي گسترش آموزش عالي به پژوهشگاه ارتقاء يافت و در مردادماه ۱۳۸۰ اساسنامه جديد پژوهشگاه تصويب شد. تشکيلات جديد پژوهشگاه نیز در ۲۲ شهريورماه ۱۳۸۶ به تصويب هیئت امنای پژوهشگاه رسيد و از طرف وزیر علوم، تحقیقات و فناوری برای اجرا ابلاغ گردید.
انجام پروژههای پژوهشی و پروژههای ارتباط با صنعت، مقالههای علمی ،پژوهشی و ISI، مقاله علمی-ترویجی و ارائه بیش از یک هزار مقاله در کنفرانسهای داخلی و خارجی، تربیت دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا، برگزاری سالانه مانورهای زلزله و ایمنی در مدارس و مهدکودکهای سراسر کشور، بخشی از دستاوردهای پژوهشگاه طی 34 سال فعالیت میباشد.
برای اطلاعات بیشتر در خصوص پژوهشگاه به آدرس
http://www.iiees.ac.ir مراجعه فرمایید.
با برگزاری موفقیت آمیز هشت کنفرانس SEE1 در سال 1991، SEE2 در سال 1995، SEE3 در سال 1999، SEE4 در سال 2003،SEE5 در سال 2007، SEE6 در سال 2011، SEE7 در سال 2015 و SEE8 در سال 2019. پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله امیدوار است که با برگزاری کنفرانسهای SEE هر چهار سال یکبار دانشمندان و محققان بیشتری را در حوزه علوم و مهندسی زلزله گرد هم آورده و این کنفرانس بینالمللی را تبدیل به یک رویداد علمی و فرهنگی به یاد ماندنی نماید.